कधी कधी वाटत या जगापासून अलिप्त व्हाव , होऊनी अदृश्य तुझ्या श्वासा श्वासात रहाव, श्रावणातील भ्रमराप्रमाणे या फुलावरून त्या फुलावर जावं, अन एकदाचं सूरवंट बनून तुझ्यात गुरफटून जावं , द्यावी श्वासांची आहुती , अन तुझ्या वाटेत रेशीम अंथरून जावं, पण तू ठेवशील का ते रेशीमधागे जपून ? जेव्हा होईल तुझ्या पायांना त्याचा मऊ मऊ स्पर्श , तेव्हा येईल न तुला माझी आठवण ? ठेवशील ना जाण याची , तुझ्याखातर मी त्यागलं फुल पाखराच जिणं ...
जागवू मराठी , फुलवू मराठी , घडवू नव्या युगाची मराठी