"पायावर पायाची टाकून घडी बसली होती अशी
बसंतात बहरलेली वेल जशी
चेहरा असा जसा खुललेलं नाजूक फुल,
तेजानं उमललेलं डोळे असे पाणीदार जसे पहिल्या प्रहरी पानावर अवतरले दवबिंदू
त्या दवांत शिरणारी सूर्याची पहिली किरणे, त्यातून उमटणारा लख्ख प्रकाश,
तशीच हो अगदी तशीच तुझ्या काळ्याभोर केसांची लकाकी
पहावं आणि पहातच राहावं, असा आरस्पानी चेहरा
पेपर, "फ्रांस" सगळं काही क्षेम
माहित नाही, बहुतेक यालाच म्हणत असतील पाहताक्षणी होते ते प्रेम..."
बसंतात बहरलेली वेल जशी
चेहरा असा जसा खुललेलं नाजूक फुल,
तेजानं उमललेलं डोळे असे पाणीदार जसे पहिल्या प्रहरी पानावर अवतरले दवबिंदू
त्या दवांत शिरणारी सूर्याची पहिली किरणे, त्यातून उमटणारा लख्ख प्रकाश,
तशीच हो अगदी तशीच तुझ्या काळ्याभोर केसांची लकाकी
पहावं आणि पहातच राहावं, असा आरस्पानी चेहरा
पेपर, "फ्रांस" सगळं काही क्षेम
माहित नाही, बहुतेक यालाच म्हणत असतील पाहताक्षणी होते ते प्रेम..."
ती ९० मिनिटे... ????
ReplyDeleteपेपर होता दीड तासाचा... ती परीक्षा सुरु असताना केलेली कविता आहे ही...
ReplyDeletesuperb......
ReplyDeletekhupch bhaaari
ReplyDelete